:: encrucijada :: skrzyżowanie ::

 

::encrucijada de cien caminos::

::skrzyżowanie stu szlaków::

 

 

segovia – soria – cracovia

2016-2019

 

para m.

 

 

…tuvo mi corazón, encrucijada

de cien caminos, todos pasajeros,

un gentío sin cita ni posada,

como en andén ruidoso de viajeros…

 

…miało już moje serce, skrzyżowanie

stu szlaków, wszystkich chyba pasażerów,

niczym na pełnym podróżnych peronie,

tłum ludzi bez terminów ani domów…

 

[antonio machado, “soneto  clxv”]

 

 

ninguna voz es la mía

 

żaden głos nie jest mój

 

[juan de mairena]

 

WYZNANIE

 

Ta książka to owoc wielu szczęśliwych zbiegów okoliczności, nieuniknionych pomyłek, spotkań tyleż przypadkowych, co opatrznościowych tudzież innych ironii losu.

To zarazem hołd i rozmowa z jednym z wybitniejszych poetów języka hiszpańskiego XX wieku – który, dla mnie, jest nim nadal w wieku XXI, co próbuję obronić na tych stronach.

To kompozycja poetycka i polifoniczna, łącząca wiele motywów machadiańskich z innymi obsesjami, bardziej osobistymi.

To ćwiczenie chodzenia tam i z powrotem, między wersem polskim a hiszpańskim, między cudzym tchem a własnym oddychaniem, w obrębie estetyki inspirowanej improwizacjami w jazzie współczesnym, gdzie na bazie muzycznej frazy rodzi się dźwiękowy poemat.

To wędrówka setką szlaków, prawdziwych, wyobrażonych i wyśnionych, między Sorią, Segowią a Krakowem, między pustelnią Mirón a pustelnią San Saturio, brzegiem rzeki Duero i brzegiem Wisły, aż do Alkazaru i Wawelu.

To zaproszenie, by nam towarzyszyć.

Marta Eloy Cichocka

Kraków, kwiecień 2019

 

CONFESIÓN

 

Este libro es un fruto de muchas coincidencias felices, errores inevitables, encuentros fortuitos (aunque providenciales) y otras ironías del destino.

Es un homenaje y, a la vez, una conversación con uno de los mayores poetas de la lengua castellana del siglo XX – quien, para mí, sigue siéndolo en el siglo XXI, lo que intento reivindicar en estas páginas.

Es una composición poética y polifónica, mezclando muchos motivos machadianos con otras obsesiones, más personales.

Es un ejercicio de ir y venir, entre el verso polaco y el español, entre un aliento ajeno y la respiración propia, en el marco de una estética inspirada en las improvisaciones del jazz contemporáneo, donde a base de una frase musical nace un poema sonoro.

Es un paseo por cien caminos, reales, imaginarios y oníricos, entre Soria, Segovia y Cracovia, entre la ermita del Mirón y la de San Saturio, por la orilla del Duero y la del río Wisła, hasta el Alcázar y el Wawel.

Es una invitación a acompañarnos.

 

 

Marta Eloy Cichocka

Cracovia, abril 2019

 

 

 

I

 

 

 

 

WYBIERZ POPRAWNĄ OPCJĘ

 

na drugie nazwisko miał ruiz sanz real

urodził się w sorii segowii sewilli

podczas nauki w liceum

poznał rubena darío valle inclana garcíę lorcę

na maturze oblał

łacinę hiszpański geografię

w 1907 obejmuje katedrę

literatury filozofii francuskiego

en 1912 traci swoją katedrę

traci młodą żonę

traci ostatnią nadzieję

przed ortegą y gassetem zdaje egzamin

z fizyki z metafizyki z filozofii

publikuje pola kastylii plaże katalonii krużganki andaluzji

guiomar postać z jego wierszy była tak naprawdę

jego matką jego żoną jego prawdziwą miłością

stracił swoje ostatnie wiersze uciekając

pociągiem taksówką karetką pogotowia

co było dla niego najważniejsze

być słynnym poetą

być szczęśliwym człowiekiem

być wolną istotą

 

dla juancho

 

 

ELIGE LA OPCIÓN CORRECTA

 

su segundo apellido era ruiz sanz real

nació en soria segovia sevilla

mientras estudiaba en el instituto

conoció a rubén darío valle Inclán garcía lorca

en el bachillerato suspendió

latín castellano geografía

en 1907 saca una cátedra

de literatura de filosofía de francés

en 1912 pierde su cátedra

pierde a su joven esposa

pierde su última esperanza

delante de ortega y gasset pasa un examen

de física de metafísica de filosofía

publica campos de castilla playas de cataluña galerías de andalucía

guiomar el personaje de sus poemas era en realidad

su madre su esposa su verdadero amor

perdió sus últimos poemas huyendo

en un tren en un taxi en una ambulancia

qué más le importaba

ser un poeta famoso

ser un hombre feliz

ser un ser libre

 

para juancho

 

 

 

 

 

PIERWSZE OSTRZEŻENIE

 

niech każdy mówi o sobie najlepiej jak umie

 

ale z tym ostrzeżeniem dla grymasu w lustrze:

jeśli przypadkiem zrozumiesz coś z tego co mówię

zapewniam cię że ja rozumiem to całkiem inaczej

 

niech każdy ucieka przed sobą najszybciej jak umie

 

dla municio

 

 

PRIMERA ADVERTENCIA

 

que cada cual hable de sí mismo lo mejor que pueda

 

pero con esa advertencia a la mueca en el espejo:

si por casualidad entiendes algo de lo que digo

puedes estar seguro que yo lo entiendo de otra manera

 

que cada cual huya de sí mismo lo más rápido que pueda

 

para municio

 

 

ŻYĆ TO POŻERAĆ CZAS

 

co mówiłby poeta bez udręki czasu?

bez tego nieuchronnego poczucia że

rzeczy nie są dla nas jak dla bogów

wszystkie równoczesne lecz poukładane

w serie gotowe by wystrzelić jedna po

 

drugiej jak armatnie kule: fakt że musimy

tak cierpliwie czekać aż się ugotuje jajko

aż się zamkną drzwi aż dojrzeje ogórek

zasługuje na naszą najwyższą uwagę

a kiedy w końcu nasze życie staje się

 

równoczesne ze świadomością wtedy

już jest czas rzeczywistości ostatecznej

i przeczącej logice: żyć to pożerać czas

i cierpliwie czekać aż się usmaży jajko

aż się otworzą drzwi aż dojrzeje wiersz

 

dla marifé

 

 

 

VIVIR ES DEVORAR TIEMPO

 

¿qué diría el poeta sin la angustia

del tiempo? sin esa fatalidad de que

las cosas no sean para nosotros como

para los dioses todas a la par sino dispuestas

en serie para dispararlas una tras otra

 

como balas de cañón: que hayamos que

esperar a que se hierva un huevo a que

se abre una puerta o a que madure

un pepino es algo que merece toda

nuestra atención: y en cuanto la vida por

 

fin coincide con la conciencia ya es

el tiempo de realidad última y rebelde

a la lógica: vivir es devorar tiempo y

esperar a que se fría un huevo a que se

cierre una puerta o a que madure un poema

 

para marifé

 

ZWIERZĘ NIEŚMIERTELNE

 

człowiek to zwierzę które używa zegarków

mój tata zatrzymał swój na krótko zanim

umarł przekonany że człowiek nie wynalazłby

zegarka gdyby sam nie wierzył w śmierć

 

zegarek to dowód wiary człowieka

we własną śmiertelność bo tylko

czas skończony można zmierzyć

co wydaje się dość oczywiste

 

ale dlaczego człowiek ciągle mierzy

ten krótki czas jaki ma do dyspozycji?

może to dowód jego cichej wiary

we własną niemożliwą nieśmiertelność

 

 dla jerzego

 

 

 

 

EL ANIMAL INMORTAL

 

el hombre es el animal que usa relojes

mi papá paró el suyo poco antes de morir

convencido de que el hombre no hubiera

inventado el reloj si no creyera en la muerte

 

el reloj es una prueba de la creencia

del hombre en su mortalidad porque

sólo un tiempo finito puede medirse

lo que parece ser bastante evidente

 

pero ¿para qué mide el hombre

el breve tiempo de que dispone?

puede ser una prueba de su silenciosa

fe en su propia imposible inmortalidad

 

para jerzy

 

KROKI DONIKĄD

 

ludzie którzy zawsze wszystko

wiedzą z góry to przeważnie

ci co nigdy na żadną górę

się nie wspięli

 

iść gdzieś to już coś

a co dopiero dotrzeć

nie da się do niczego dojść

nie idąc donikąd

 

dla avelino

 

 

PASOS A NINGUNA PARTE

 

los hombres que están siempre

de vuelta en todas las cosas

son los que no han ido

nunca a ninguna parte

 

porque ya es mucho ir

volver nadie ha vuelto

no se puede llegar a nada

sin haber ido a ninguna parte

 

para avelino

 

 

WIESZ?

 

wiesz że atomy mogą

istnieć bez nas ale my nie

możemy istnieć bez atomów

a słowa bez atomów nas

 

oszukują słowa powstały tylko po

to żebyśmy oszukiwali się nawzajem

dlatego kiedy człowiek patrzy

wewnątrz siebie czuje absolutną

 

niemożność bycia dobrze

zrozumianym przez tych co

na niego patrzą z zewnątrz

i tę samą niemoc gdy próbuje

 

dobrze zrozumieć kogoś innego

dlatego nasze listy zostały napisane

tylko po to by je spalić lub wymazać

a podobno uchowało się ich trzydzieści

 

i sześć

 

dla jesúsa

 

 

¿SABES?

 

sabes que los átomos pueden ser

sin nosotros pero nosotros no

podemos ser sin los átomos

y las palabras sin átomos nos

 

engañan las palabras solo se han

hecho para engañarnos unos a otros

por eso cuando un hombre se mira

por dentro comprende la absoluta

 

imposibilidad de ser bien

entendido por quienes lo miran

por fuera y la misma imposibilidad

cuando pretende bien

 

entender a otra persona por

eso nuestras cartas se han escrito

solo para ser quemadas o borradas

y parece que todavía quedan treinta

 

y seis

 

para jesús

 

 

MÓWI SIĘ POETKA

 

nim napisze się wiersz warto wyobrazić 

sobie poetkę zdolną by go napisać

 

po zakończonej pracy można

zachować poetkę razem z wierszem

 

albo pozbyć się poetki jak zwykle

i opublikować wiersz albo

 

wyrzucić wiersz do kosza i zostać

sam na sam z poetką lub wreszcie

 

pozbyć się wiersza i poetki zatrzymując

dla siebie na zawsze osobę pełną

 

wyobraźni na kolejne eksperymenty

 

dla maribel

 

SE DICE POETA

 

antes de escribir un poema conviene

imaginar a la poeta capaz de escribirlo

 

terminada la labor se puede

conservar a la poeta con su poema

 

o prescindir de la poeta como suele

hacerse y publicar el poema o bien

 

tirar el poema a la basura y quedarte

a solas con la poeta o por fin

 

quedarte sin el poema y sin la poeta

conservando siempre a la persona

 

imaginativa para nuevas experiencias

 

para maribel

 

OCZY SZEROKO ZAMKNIĘTE

 

trzeba mieć oczy szeroko otwarte

żeby widzieć rzeczy takimi jakie są

 

trzeba mieć oczy szerzej otwarte

by widzieć je innymi niż są

 

trzeba mieć oczy otwarte jeszcze szerzej

by zobaczyć je lepszymi niż są

 

ale trzeba mieć oczy szeroko zamknięte

żeby zobaczyć to co czai się za nimi

 

para mercedes

 

 

OJOS BIEN CERRADOS

 

hay que tener los ojos muy abiertos

para ver las cosas como son

 

hay que tener los ojos más abiertos

para verlas diferentes de lo que son

 

hay que tener los ojos más abiertos todavía

para verlas mejores de lo que son

 

pero hay que tener los ojos bien cerrados

para ver lo que se esconde detrás

 

para mercedes

 

 

 

 

 

 

 

 

II

 

 

 

 

ODPOWIEDZ BEZ WAHANIA

           

gdzie się urodził?

w co się bawił jako dziecko?

co lubił jeść na deser?

gdzie uczęszczał na studia?

jakiej muzyki słuchał?

gdzie opublikował pierwszy wiersz?

kiedy pierwszy raz się zakochał?

co wzruszało go do łez?

jak stał się nauczycielem francuskiego?

czy był dobrym nauczycielem? czy lepszym poetą?

co jako poeta chciał powiedzieć a co wolał zapomnieć?

czy był dobrym synem bratem mężem przyjacielem kochankiem?

czy był szczęśliwy?

a ty?

 

dla maríi

 

CONTESTA SIN VACILAR

 

¿dónde nació?

¿a qué jugaba de niño?

¿qué le gustaba de postre?

¿dónde cursó sus estudios?

¿qué tipo de música solía escuchar?

¿cuándo tuvo el primer flechazo?

¿qué es lo que lo hacía llorar?

¿cómo llegó a ser profesor de francés?

¿fue un buen profesor? ¿o mejor poeta?

¿qué quería decir como poeta y qué prefería olvidar?

¿fue un buen hijo, hermano, marido, amigo, amante?

¿fue feliz?

¿y tú?

 

 

para maría

 

 

DRUGIE OSTRZEŻENIE         

 

uciekaj ze scen podestów

platform i piedestałów

 

nigdy nie trać kontaktu z ziemią

bo tylko tak będziesz w stanie

oszacować swój rzeczywisty rozmiar

 

ale jeśli stracisz grunt pod nogami

niech ci nieba nad głową wystarczy

 

dla maite

 

 

SEGUNDA ADVERTENCIA

 

huye de escenarios púlpitos

plataformas y pedestales

 

nunca pierdas contacto con el suelo

porque sólo así tendrás una idea

aproximada de tu real estatura

 

pero si te falta el suelo debajo de los pies

que te sobre el cielo encima de la cabeza

 

para maite

 

W ŻYCIU

 

i w polityce

wygrywa ten

kto stawia

świeczkę tam

gdzie jest tlen

 

nie ten co

każe powietrzu

płynąć tam

gdzie stawia

świeczkę

 

 dla rodrigo

 

 

EN LA VIDA

 

y en la política

triunfa quien

pone la vela

donde corre

el aire

 

jamás quien

pretende

que corra el

aire donde

pone la vela

 

para rodrigo

 

ZAWSZE JEST INNA DROGA

 

wędrowcu jeśli chcesz zbudować 

sobie dom na nic ci się nie przyda

to że potrafisz celnie zrzucać

sobie cegły prosto na głowę

 

jeśli chcesz ułożyć sobie życie

nie szukaj uśmiechu zmarłej siostry

na twarzy córeczki gospodarza

bo nagle stanie się kobietą

 

jeśli chcesz żyć długo i szczęśliwie

to nie obrączkuj jej przed czasem

nie owijaj jej głowy w welon

nie wywoź jej ciała za granicę

 

nie zabieraj jej na długie spacery

na wzgórze górujące ponad miastem

bo skończycie jak para cieni na pomniku

ale na każdym będziecie osobno

 

lepiej napisz jej wiersz miłosny

żeby została w nim już na zawsze

a ty idź swoją drogą wędrowcu

byle nie przez jej grób na cmentarzu

 

dla susany

 

 

SIEMPRE HAY OTRO CAMINO

 

caminante si quieres construirte

una casa de nada te aprovechará

que sepas tirarte correctamente

los ladrillos directo a la cabeza

 

si quieres hacer tu vida no busques

la sonrisa de tu hermana muerta

en el rostro de la hijita del dueño

porque de pronto llegará a ser mujer

 

si quieres vivir feliz para siempre

no la anilles antes del tiempo

no le envuelvas la cabeza con el velo

no encamines su cuerpo al extranjero

 

no la lleves a dar largos paseos

por el monte que domina la ciudad

porque terminaréis siendo dos sombras

y en cada estatua estaréis separados

 

mejor escríbele un poema de amor

para que se quede allí para siempre

y tú prosigue el camino caminante

pero no por su tumba en el cementerio

 

para susana

 

NIEPARZYSTA NIESKOŃCZONOŚĆ

 

seria parzysta to połowa ciągu wszystkich

liczb seria nieparzysta to druga połowa

ale ciąg parzysty i ciąg nieparzysty jest

przecież nieskończony ciąg wszystkich

 

liczb również jest nieskończony czy zatem

będzie podwójnie nieskończony niż ciąg

parzysty i ciąg nieparzysty? zdrowa logika

nie pozwala przyjąć że to co nieskończone

 

może się zwielokrotnić ani też że może

dzielić się na pół zatem ciąg parzysty

i ciąg nieparzysty są – wzięte razem

czy osobno – równe całemu ciągowi

 

wszystkich liczb jest to tak jasne

jak to że myślisz: całość jest większa

niż część. teraz przemyśl to starannie

a gdy już mózg ci się zagotuje

 

daj znać

  

dla rosy

 

 

UNA INFINIDAD IMPAR

 

la serie par es la mitad de la serie

total de los números la serie impar

es la otra mitad pero la serie par

y la serie impar son – ambas – infinitas

 

la serie total de los números es también

infinita ¿será entonces doblemente

infinita que la serie par y que la serie impar?

no parece aceptable en buena lógica

 

que lo infinito pueda duplicarse como

tampoco que pueda partirse en mitades

luego la serie par y la serie impar son ambas

y cada una iguales a la serie total de los

 

números es tan claro como cuando

piensas que el todo sea mayor que

la parte. ahora medita con ahínco

y cuando te hiervan los sesos

 

avisa

 

para rosa

PRZECIW MIŁOŚCI

 

miłość zaczyna się razem ze wspomnieniem

ale nie da się niczego wspominać jeśli

się tego wcześniej nie zapomniało

i nie dowodzi niczego przeciwko miłości

 

to że ukochany nigdy nie istniał

być może zaczyna się razem

z zapomnieniem samej nieobecności:

miłość jako dowód przeciwko

 

twojemu nieistnieniu dlatego miłość

kończy się dokładnie wtedy kiedy łamią

ci palce i wywijają na drugą stronę poły

płaszcza z kieszeniami pełnymi wierszy

 

dla laury

 

CONTRA EL AMOR

 

el amor empieza con el recuerdo

pero mal se puede recordar algo

si no se lo ha olvidado antes

y no prueba nada contra el amor

 

que el amado no haya existido

a lo mejor empieza con el olvido

de la ausencia misma: el amor como

prueba contra tu inexistencia

 

por eso el amor termina precisamente

cuando te rompen los dedos

y dan vuelta las solapas del abrigo

con sus bolsillos llenos de poemas

 

para laura

 

TO NIE HAIKU

 

kiedy człowiek

przestaje wierzyć w miłość

nie wierzy już w nic

 

bo każda wiara

jest wiarą w miłość

reszta jest myśleniem

 

dla marcina

 

NO ES UN HAIKU

 

cuando el hombre

deja de creer en el amor

ya no cree en nada

 

porque toda creencia

es creencia en el amor

el resto es pensamiento

 

para marcin

 

 

DO NIESKOŃCZONOŚCI

 

myśleć to wędrować z ulicy w uliczkę

z uliczki w zaułek

aż trafia się w ślepy zaułek

 

tkwiąc w tym zaułku myślisz

że dowcip polega na tym by z niego wyjść

i wtedy właśnie zaczyna się szukanie

 

furtki na pole

schodów do nieba

windy do nieskończoności

 

dla begoñii

 

AL INFINITO

 

pensar es deambular de calle en calleja

de calleja en callejón

hasta dar en un callejón sin salida

 

llegado a este callejón piensas

que la gracia estaría en salir de él

y entonces es cuando se busca

 

la puerta al campo

la escalera al cielo

el ascensor al infinito

 

para begoña

 

 

 

 

 

III

 

 

DO TRZECH RAZY SZTUKA

 

co to za rodzaj utworu?

do jakiego gatunku należy?

jaką ma strukturę?

co poeta chciał powiedzieć?

czy możesz to streścić swoimi słowami?

co to za epoka historyczna?

do jakiego prądu literackiego należy?

czy to temat aktualny?

czy to temat polemiczny?

czy to ciężki temat?

czy to cię w ogóle obchodzi?

czy myślisz że to obchodzi twoich nauczycieli?

czy myślisz że ten autor chciałby

być wałkowany w szkole?

 

dla luisa

 

NO HAY DOS SIN TRES

 

¿qué tipo de texto es?

¿a qué género pertenece?

¿cuál es su estructura?

¿qué quería decir el poeta?

¿puedes resumirlo con tus propias palabras?

¿qué época histórica es?

¿a qué movimiento literario pertenece?

¿es un tema actual?

¿es un tema polémico?

¿es un tema pesado?

¿te importa en lo más mínimo?

¿crees que les importa a tus profes?

¿crees que le gustaría al autor

estar descuartizado en clase?

 

para luis

 

 

TRZECIE OSTRZEŻENIE

 

na serio myślisz że człowiek nie może

mieć w sobie więcej niż jednego

 

poety: wręcz przeciwnie trudno by

miał tylko jednego jedynego jeśli oprócz

 

prawdy nie ma nic tak pięknego

jak fikcja i wielcy poeci

 

to przegrani metafizycy za to

wielcy filozofowie to poeci którzy

 

wierzą w rzeczywistość swoich wierszy

 

dla judith

 

TERCERA ADVERTENCIA

 

en serio piensas que un hombre no

puede llevar dentro de sí más de un

 

poeta: lo difícil sería lo contrario

que llevase solamente uno solo si después

 

de la verdad nada hay tan bello

como la ficción y los grandes poetas

 

son metafísicos fracasados en cambio

los grandes filósofos son poetas que

 

creen en la realidad de sus poemas

 

para judith

 

BEZ KLATKI

 

jest lot swobodny wcześniejszy niż klatki

lot niewinny jak rajska nagość

co w niczym klatkom nie szkodzi

nie ogranicza ani nie wyznacza granic

 

jest lot równoczesny klatkom

lot w ramach klatki lecz wolny

frunący wewnątrz swojej klatki

w kierunku własnego serca

 

nie da się zaprzeczyć że lot ten stracił

niewinność ale zyskał w zamian

pragnienie by latać poza swoją klatką

bo jak można latać poza klatką

 

jeśli ta klatka nie istnieje?

 

dla amalfy

 

SIN JAULA

 

hay un vuelo libre anterior a las jaulas

vuelo inocente como el desnudo

paradisíaco que en nada a las jaulas

perjudica coarta ni limita

 

hay un vuelo coetáneo de las jaulas

un vuelo enjaulado pero libre

volando dentro de la jaula

hacia su propio corazón

 

no se puede negar que este vuelo haya

perdido su inocencia pero ha ganado en

cambio el deseo de volar fuera de su jaula

porque ¿cómo volar fuera de la jaula

 

si esta jaula no existe?

 

para amalfy

 

SWOBODNE SPADANIE

 

wyobraź sobie świat

w którym kamienie

mogłyby wybierać sobie sposób

spadania a ludzie

w żaden sposób

nie mogliby prostować

swoich ścieżek

 

byłaby to sfera piekielna

przeznaczona dla deterministów

a jednak mimo to

politycznie poprawna

 

w tym świecie wszyscy

ludzie byliby liberałami

a kamienie konserwatystami

jak zawsze

 

dla victorii

 

CAÍDA LIBRE

 

imagina un mundo

en el cual las piedras

pudieran elegir su manera

de caer y los hombres

no pudieran enmendar

de ningún modo

su camino

 

sería la zona infernal

destinada a los deterministas

y sin embargo

políticamente correcta

 

en ese mundo todos

los hombres serían liberales

y las piedras conservadoras

como siempre

 

para victoria

 

MIĘDZY ŚWIATAMI

 

platon uważał że rzeczy namacalne

to mniej lub bardziej mgliste

kopie idei które z kolei są

prawdziwymi oryginałami

 

ty jednak uważasz

coś przeciwnego

dla ciebie mgliste

i bezbarwne są idee

 

podczas gdy nie ma dla ciebie

nic bardziej prawdziwego

niż ten telefon jego ekran

tamta usunięta wiadomość

 

para javier

 

ENTRE MUNDOS

 

platón creía que las cosas sensibles

eran copias más o menos borrosas

de las ideas las cuales eran a su vez

los verdaderos originales

 

tú sin embargo crees

lo contrario para ti lo

borroso y descolorido

son las ideas

 

mientras nada hay para ti

más verdadero que este

celular su pantalla

aquel mensaje borrado

 

para javier

 

NA ZAWSZE

 

pójdzie z tobą na spacer o zmierzchu na godzinę

na zawsze zapuści korzonki swoich rzęs

w twoim pustym sercu mogłaby być boginią

będzie przyjaciółką muz nieprzyjaciółką

 

krytyków nie zostanie kochanką żoną

nie będzie nigdy nie rozwiedzie się dla ciebie

nie urodzi ci zasmarkanych dzieci goniących

się po parkach polujących na ciszę i spokój

 

nie ugotuje ci obiadu nie zrobi awantury

że dużo pracujesz wracasz późno mało

zarabiasz zbyt mało ją kochasz a zdradzasz

myślą mową uczynkiem i wierszem przeciwnie

 

stworzycie swój trzeci świat na skraju poduszki

by wasze skronie w dwóch odległych domach

mogły zasypiać wtulone we wspólne marzenie

o miłości co karmi uskrzydla i nie przemija

 

i właśnie tego nikt jej nigdy nie wybaczy

 

dla juana carlosa

 

PARA SIEMPRE

 

irá a pasear contigo al atardecer por una hora

para siempre echará las raíces de sus pestañas

en tu corazón vacío podría ser una diosa

será amiga de las musas enemiga de los

 

críticos no se hará tu amante nunca será

tu mujer no se divorciará por ti ni te dará

críos mocosos que se persigan por los

parques cazando el silencio y la calma

 

no cocinará nada para ti no armará ningún

escándalo porque trabajas mucho vuelves tarde

ganas poco no la quieres lo bastante y la traicionas

en pensamiento palabra obra y poema al contrario

 

crearéis un tercer mundo al borde de la almohada

para que vuestras sienes en dos casas alejadas

puedan dormirse arrimadas a un sueño común

sobre el amor que nutre inspira y no pasa 

 

y es algo que nunca nadie se lo va a perdonar

 

para juan carlos

 

BEZ BAGAŻU

 

zakłada najlepszy garnitur

żeby wyruszyć na wygnanie

granatowy czysty

i starannie wyprasowany

 

słychać wybuchy

bomb leje deszcz

nikt nie chce mu przechować

walizeczki którą nosi

 

ze sobą z rękopisami

wierszy i listów miłosnych

zostawia ją w karetce

zimno jest przenikliwe

 

przemoczony do szpiku

kości bez bagażu

idzie przed siebie

aż do skraju strony

 

dla iana

 

LIGERO DE EQUIPAJE

 

se pone el mejor traje

para salir camino del exilio

uno azul marino limpio

y bien planchado

 

se oyen las explosiones

de las bombas cae la lluvia

nadie quiere guardarle

el maletín que lleva

 

consigo con manuscritos

poemas y cartas de amor

lo abandona en una

ambulancia el frío es intenso

 

empapado hasta los

huesos ligero de

equipaje avanza hacia

el borde de la página

 

para ian

 

CODA

 

nie bierzcie mnie zbyt na poważnie

ale ten kult zmarłych mnie odstręcza

dnia wczorajszego trzeba szukać w dzisiejszym

tamte prochy przyniosły ze sobą to błoto

antonio machado nie umarł

antonio machado to ja

 

dla aurelio

 

 

CODA

 

no me toméis demasiado en serio

pero ese culto a los muertos me repugna

el ayer hay que buscarlo en el hoy

aquellos polvos trajeron estos lodos

antonio machado no ha muerto

antonio machado soy yo

 

para aurelio

 

https://www.casadellibro.com/libro-encrucijada-de-cien-caminos/9788494987854/9848234